Discektomia to zabieg polegający na usunięciu chorego krążka międzykręgowego i zastąpieniu go implantem (stabilizatorem) odtwarzającym kształt i wysokość przestrzeni międzytrzonowej. Stabilizator ten pozwala zachować prawidłową biomechanika kręgosłupa, a jednocześnie pełni rolę odbarczenia struktur nerwowych z uzyskaniem usztywnienia kręgosłupa na operowanym poziomie.
Z jakiego powodu wykonywany jest zabieg discektomii szyjnej?
Bezpośrednią przyczyną jest przepuklina krążka międzykręgowego na odcinku kręgosłupa C1-C7. Standardowo dotyczy to grupy osób w wieku podeszłym, ale odnotowano przypadki przepukliny niemal w każdej grupie wiekowej. Osoby narażone na tego typu dolegliwości najczęściej zmuszone są do długotrwałej pracy w pozycji siedzącej, a w takiej pozycji jest najtrudniej zachować pozycję jak najmniej obciążającą kręgosłup. Taki stan rzeczy szybko doprowadza do spięcia mięśni, kompensacji, asymetrii i coraz szybciej postępującej choroby zwyrodnieniowej.
Do zabiegu discektomii szyjnej kieruje się pacjentów:
- U których zaobserwowano w badaniu rezonansem magnetycznym poważne zmiany mogące mieć wpływ na powstanie nieodwracalnych zmian rdzenia kręgowego wskutek jego ucisku. Z reguły takie osoby odczuwają zaburzenia czucia dotyku – niedowład ręki (problem z utrzymaniem różnych przedmiotów w ręku), drętwienia lub mrowienia.
- Jeżeli pacjent odczuwa przewlekły lub nawracający silny zespół bólowy szyi lub karku,
niepoddający się leczeniu fizykoterapii. Tego typu problemy wynikają z ucisku na wrażliwe struktury nerwowe przez przepuklinę krążka miedzykręgowego. Ucisk może wynikać również z postępu zmian zwyrodnieniowych więzadeł lub kostnych w postaci osteofitów.
Przed zabiegiem pacjent poddawany jest niezbędnym badaniom takim, jak badania krwi, RTG klatki piersiowej, EKG, elektrolity itp. W razie potrzeby badania te uzupełniane są o rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową odcinka szyjnego kręgosłupa. Zabieg wykonuje anestezjolog w znieczuleniu ogólnym przy czym zabrania się jedzenia na 6 godzin, a picia na 4 godziny przed operacją.
Poprzez niewielkie nacięcie skórne dociera do przedniej powierzchni kręgosłupa i usuwa problematyczny krążek międzykręgowy (w tym chorobowo zmienione tkanki miękkie) w miejsce którego wstawia się stabilizator międzykręgowy wypełniony materiałem kościotwórczym przyspieszającym proces zrostu kostnego. Czas hospitalizacji trwa około 1-2 dni. Następnego dnia po zabiegu w trakcie zmiany opatrunku usuwany jest dren pozostawiony w celu zapobiegania narastaniu krwiaka pooperacyjnego.
Przy wypisie ze szpitala pacjent otrzymuje odpowiednie zalecenia, receptę na leki przeciwbólowe oraz informacje o datach zmian opatrunku, usunięcia szwów (około 7 dni po zabiegu) i kontroli pooperacyjnej.
W trakcie pierwszego etapu rehabilitacji trwającej około 4 tygodnie istotne jest właściwe poruszanie się nienarażające kręgosłupa na przeciążenia, nagłych ruchów skrętnych czy skłonów. Odradza się też jazdy samochodem jako kierowca przynajmniej przez 6 tygodni po zabiegu. Po tym okresie zaleca się dalszą rehabilitację, dobieraną już indywidualnie w każdym przypadku. Powrót do pełnej funkcjonalności z reguły nie trwa więcej niż 2 miesiące, a w przypadku osoby uprawiającej aktywnie sport 3 miesiące.
