Leczenie kręgosłupa

  • Strona Główna
  • Kontakt
Home Archive for 2016

Discektomia to zabieg polegający na usunięciu chorego krążka międzykręgowego i zastąpieniu go implantem (stabilizatorem) odtwarzającym kształt i wysokość przestrzeni międzytrzonowej. Stabilizator ten pozwala zachować prawidłową biomechanika kręgosłupa, a jednocześnie pełni rolę odbarczenia struktur nerwowych z uzyskaniem usztywnienia kręgosłupa na operowanym poziomie.

Z jakiego powodu wykonywany jest zabieg discektomii szyjnej? 


Bezpośrednią przyczyną jest przepuklina krążka międzykręgowego na odcinku kręgosłupa C1-C7. Standardowo dotyczy to grupy osób w wieku podeszłym, ale odnotowano przypadki przepukliny niemal w każdej grupie wiekowej. Osoby narażone na tego typu dolegliwości najczęściej zmuszone są do długotrwałej pracy w pozycji siedzącej, a w takiej pozycji jest najtrudniej zachować pozycję jak najmniej obciążającą kręgosłup. Taki stan rzeczy szybko doprowadza do spięcia mięśni, kompensacji, asymetrii i coraz szybciej postępującej choroby zwyrodnieniowej.


Do zabiegu discektomii szyjnej kieruje się pacjentów: 


- U których zaobserwowano w badaniu rezonansem magnetycznym poważne zmiany mogące mieć  wpływ na powstanie nieodwracalnych zmian rdzenia kręgowego wskutek jego ucisku.  Z reguły takie osoby odczuwają zaburzenia czucia dotyku – niedowład ręki  (problem z utrzymaniem różnych przedmiotów w ręku), drętwienia lub mrowienia.  

- Jeżeli pacjent odczuwa przewlekły lub nawracający silny zespół bólowy szyi lub karku, 
niepoddający się leczeniu fizykoterapii. Tego typu problemy wynikają z ucisku na wrażliwe struktury nerwowe przez przepuklinę krążka miedzykręgowego. Ucisk może wynikać również z postępu zmian zwyrodnieniowych więzadeł lub kostnych w postaci osteofitów.

Przed zabiegiem pacjent poddawany jest niezbędnym badaniom takim, jak badania krwi, RTG klatki piersiowej, EKG, elektrolity itp. W razie potrzeby badania te uzupełniane są o rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową odcinka szyjnego kręgosłupa. Zabieg wykonuje anestezjolog w znieczuleniu ogólnym przy czym zabrania się jedzenia na 6 godzin, a picia na 4 godziny przed operacją.

Poprzez niewielkie nacięcie skórne dociera do przedniej powierzchni kręgosłupa i usuwa problematyczny krążek międzykręgowy (w tym chorobowo zmienione tkanki miękkie) w miejsce którego wstawia się stabilizator międzykręgowy wypełniony materiałem kościotwórczym przyspieszającym proces zrostu kostnego. Czas hospitalizacji trwa około 1-2 dni. Następnego dnia po zabiegu w trakcie zmiany opatrunku usuwany jest dren pozostawiony w celu zapobiegania narastaniu krwiaka pooperacyjnego.

Przy wypisie ze szpitala pacjent otrzymuje odpowiednie zalecenia, receptę na leki przeciwbólowe oraz informacje o datach zmian opatrunku, usunięcia szwów (około 7 dni po zabiegu) i kontroli pooperacyjnej. 

W trakcie pierwszego etapu rehabilitacji trwającej około 4 tygodnie istotne jest właściwe poruszanie się nienarażające kręgosłupa na przeciążenia, nagłych ruchów skrętnych czy skłonów. Odradza się też jazdy samochodem jako kierowca przynajmniej przez 6 tygodni po zabiegu. Po tym okresie zaleca się dalszą rehabilitację, dobieraną już indywidualnie w każdym przypadku. Powrót do pełnej funkcjonalności z reguły nie trwa więcej niż 2 miesiące, a w przypadku osoby uprawiającej aktywnie sport 3 miesiące.

Kyfoplastyka tak jak w przypadku wertebroplastyki polega na wstrzyknięciu cementu do trzonu kręgu z tą różnicą, że tutaj wykorzystuje się specjalny balon służący do podniesienia i nastawienia złamanego kręgu. Następnie balon jest wyjmowany, a pusta przestrzeń wypełniona zostaje cementem kostnym (stąd też wziął się termin kyfoplastyka balonowa). W porównaniu z wertebroplastyką w kyfoplastyce ryzyko wycieku cementu jest znacznie mniejsze.

Dość często stosuje się dwa balony, by jeszcze lepiej ustabilizować ustawianą kość w prawidłowej pozycji. Z przyczyn oczywistych cena takiego zabiegu jest kilkukrotnie wyższa niż w przypadku wertebroplastyki.


Pozostałe zalety kyfoplastyki:


- dzięki uniesieniu złamanego trzonu kręgu i utworzenie przestrzeni do podania cementu zmniejszamy ryzyko jego wycieku,
- w kyfoplastyce wstrzykuje się cement o znacznie większej konsystencji oraz pod niższym ciśnieniem w porównaniu do wertebroplastyki.



Kyfoplastyka przeciwwskazania


Podstawową przyczyną uniemożliwiającą wykonanie zabiegu kyfoplastyki jest:

- uszkodzenie ściany tylnej trzonu w wyniku złamania, ucisk fragmentów kostnych na rdzeń kręgowy,
- złamanie uniemożliwiające dostęp do trzonu kręgu
- ucisk fragmentów kostnych na rdzeń kręgowy,
- osteoblastycznye (cechujące się zagęszczeniem struktury kości) przerzuty nowotworowe
- prawie całkowita utrata wysokości trzonu kręgu (choć nawet przy 80% obniżeniu wysokości kręgu wykonano udane przypadki wykonania zabiegu). W kręgosłupie piersiowym wygląda to trochę inaczej bowiem stopień kompresji rzędu 50% może uniemożliwiać bezpieczne wykonanie zabiegu.

Warte odnotowania w tym miejscu jest, że co prawda zabiegi wertebro- i kyfoplastyki zapobiegają ponownemu złamaniu operowanego kręgu, to po 2-3 latach spostrzeżono pewne przypadki złamania kręgów sąsiadujących z kręgiem wypełnionym cementem ( odpowiednio 2/3 przypadków sąsiadujących do 1/3 złamań kręgów niesąsiadujących). Jako, że u osób starszych z przyczyn zmniejszenia elastyczności dyski międzykręgowe nie są już tak dobrymi amortyzatorami, może wystąpić zwiększony nacisk na sąsiadujące osteoporotyczne kręgi. 


Wertebroplastyka wzmacnia uszkodzony trzon kręgowy, jest to dynamicznie rozwijająca się metoda polegająca na  przezskórnym  podaniu (bez większej ingerencji) cementu kostnego do trzonu kręgowego. Zabieg ten wprowadzony został do medycyny całkiem niedawno, bo w 1984 r. przez francuskiego lekarza Harve Deramonda w trakcie leczenia naczyniaka trzonu kręgowego. Obecnie metoda ta stosowana jest w leczeniu głównie osteoporotycznych złamań trzonów kręgowych, właśnie naczyniaków i nowotworów (np. szpiczaka mnogiego, wpływając hamująco na rozwój procesu nowotworowego.

Nie da się ukryć, że to właśnie osteoporoza najczęściej jest przyczyną złamań kręgosłupa.  Osteoporoza mocno zauważalna jest już u osób (zwłaszcza kobiet) po 50-tce, natomiast po 70 roku życia przypadłość ta wzrasta czterokrotnie. By zakwalifikować się do wykonania wertebroplastyki pacjent z podejrzeniem złamania kręgosłupa poddaje się badaniu tomografem komputerowym lub rezonansem magnetycznym, które potwierdzi słuszność wykonania zabiegu. Jednocześnie na podstawie wyniku RM wykluczyć można ewentualne uszkodzenie tylnej ściany trzonu kręgowego, co dyskwalifikuje przeprowadzenia zabiegu.

Zabieg  wertebroplastyki przeprowadza się w pracowni radiologii zabiegowej w znieczuleniu miejscowym by mieć bezpośredni kontakt z pacjentem, w ten sposób na bieżąco można kontrolować sytuację. Przy pomocy aparatu RTG lekarz poprzez 2 milimetrowe nacięcie wprowadza precyzyjnie igłę do uszkodzonego lub złamanego trzonu kręgowego, przez którą wprowadza się cement utrzymując go w pozycji stabilnej. W ten sposób zapobiegamy dalszemu niszczeniu uszkodzonego trzonu. Co to jest cement kostny? Jest to mieszanina związków akrylowych, która pod wpływem temperatury ciała tężeje. Wypełnienie jednego kręgu zajmuje około pół godziny., dlatego najczęściej chory jeszcze tego samego dnia może udać się do domu.

Czy mogą występować powikłania po tym zabiegu? 

Wertebroplastyka jest zabiegiem stosunkowo bezpiecznym, a lekkie powikłania (ok. 5% przypadków) w postaci niewielkiego przecieku do okolicznych tkanek zdarzają się rzadko. Najbardziej niebezpieczny jest wyciek cementu do  kanału kręgowego, który może skutkować porażeniem, jednakże są to bardzo rzadkie przypadki.

Czas oczekiwania na zabieg wertebroplastyki to 3-4 tygodnie. Wykonać go można w ramach NFZ bądź w prywatnych klinikach, w których ceny oscylują od 3.000 zł + cena za implant do nawet kilkunastu tysięcy złotych.

Nukleoplastyka jest prawdziwym przełomem w procesie leczenia dyskopatii szyjnej i lędźwiowej. W chwili obecnej jest najmniej inwazyjnym zabiegiem chirurgicznym pozwalającym skutecznie rozbić tkankę dysku zmniejszając, tym samym ucisk na korzeń nerwowy. Skuteczność zabiegów jest dość wysoka, praktycznie w 80% przypadków dolegliwości ustępują całkowicie od razu lub wycofują się po pewnym czasie – w trakcie terapii rehabilitacyjnej. 

Główną zaletą nukleoplastyki jest niższa temperatura zabiegu (40-50°C), która nie powoduje uszkodzenia okolicznych tkanek i związanych z tym powikłań.


Na czym polega zabieg?

Do środka jądra miażdżystego wprowadzana zostaje specjalna elektroda wytwarzająca łuk plazmowy, proces ten określany jest tzw. koblacją (molekularnym rozdzielaniem, usuwaniem lub redukcją tkanki. W naszym przypadku usunięciem fragmentu krążka międzykręgowego).  Ta nowoczesna technika chirurgiczna wykorzystuje energię fal elektromagnetycznych, która w środowisku soli fizjologicznej, wytwarza wspomnianą już plazmę o niskiej temperaturze. Plazma rozbija cząsteczki dysku na cząsteczki wody i dwutlenku węgla (odparowanie tkanki jądra galaretowatego). Po tym zabiegu objętość jądra miażdżystego zmniejsza się od 10 do 20%. To wystarczająco dużo by z powodzeniem obniżyć ciśnienie wewnątrzdyskowe umożliwiając tym samym wycofywanie się tkanki jądra z przepukliny w kierunku centralnej części dysku. W okresie od  4-6 tygodni po zabiegu przy odpowiedniej rehabilitacji dochodzi do wygojenia się dysku. 

Jeżeli chodzi o kręgosłup lędźwiowy często używa się zabiegu nukleoplastyki DISC FX (połączenia trzech różnych metod), czyli  endoskopowego usunięcia dysku, nukleoplastyki koblacyjnej oraz plastyki pierścienia włóknistego.

TAK WYGLĄDA ZABIEG





Kto kwalifikuje się do nukleoplastyki?

Ocenę stanu pacjenta określa się na podstawie badania MRI kręgosłupa. Do operacji zakwalifikować można pacjentów u których nie doszło do przerwania pierścienia włóknistego (z tzw. przepukliną zamkniętą oraz z niewielkimi zmianami zwyrodnieniowymi). Równie istotne jest, by światło kanału kręgowego nie było zbyt zawężone.

Sam zabieg przebiega w znieczuleniu miejscowym i trwa 40-60 minut, a po kilku godzinach pacjent może wrócić do domu. W kolejnych dniach w przypadku odczuwania dyskomfortu w postaci bólu zażyć można niesteroidowe leki przeciwbólowe.  Z oceną zabiegu należy się wstrzymać przez pewien czas, bowiem u niektórych osób istotną poprawę odczuwa są już po kilku dniach, a w innych przypadkach po kilku tygodniach. Sam dysk poddany zabiegowi goi się do 6 tygodni.

Spondyloza to nic innego, jak postępujący w raz z wiekiem (przeważnie po 40 roku życia), zanik krążków międzykręgowych kręgosłupa, bądź trzonów kręgów. Następuje to najzwyczajniej z powodu zużywania się tkanek oraz odwodnienia, krążki tracą swoją sprężystość przez co dochodzi do pogorszenia amortyzacji i braku stabilizacji kręgosłupa. Brak aktywności fizycznej jeszcze bardziej pogłębia te procesy dlatego istotne jest dbanie o swoją sprawność oraz dietę i odpowiednie nawadnianie organizmu. 

W przypadku gdy krążki międzykręgowe wywierają nacisk na brzegi kręgów, powoduje to przerost kości i tworzenie się wyrośli lub dziobów kostnych – inaczej mówiąc osteofitów. Do przerostu kości może dojść również na powierzchni trzonów kręgów lub otworów międzykręgowych. Powstałe wyrostki kręgowe najczęściej blokują otwory, którymi wchodzą i wychodzą korzenie nerwowe, podrażniając je. 

Spondyloza dotyczy każdego odcinka kręgosłupa, zarówno lędźwiowego, piersiowego czy szyjnego.


Jakie są inne przyczyny występowania spondylozy?

- nieprawidłowa postawa ciała (stojąca i siedząca),
- przebyte urazy kręgosłupa lub inne schorzenia, takie jak skolioza i kręgozmyk, dotyczy szczególnie osób, których „dotknęła” spondyloza piersiowa,
- Częste przeciążenia statyczne i dynamiczne związane z pracą lub uprawianym sportem (podnoszenie ciężarów) ,
- zaburzenia hormonalne


Objawy – kiedy możemy podejrzewać spondylozę

- Ból kręgosłupa lędźwiowego, który na skutek podrażnienia lub ucisku korzeni nerwowych może promieniować jednocześnie do kości udowej i kolana,
- Uczucie zesztywnienia (ograniczenie ruchomości kręgosłupa),
- Bóle szyi, barków mogące promieniować wzdłuż ramienia aż do łokcia, dotyczy w szczególności osób ze spondylozą odcinka szyjnego,
- Osteofity i zwężenie przestrzeni międzykręgowych widoczne na zdjęciu RTG kręgosłupa,
- Niedowłady i osłabienie siły mięśni, zaburzenia czucia.


Leczenie spndylozy

Leczenie spondylozy bardziej przypomina profilaktykę bowiem skutków zwyrodnieniowych nie można odwrócić. Można natomiast ale można zmniejszyć działanie czynników, które zmiany chorobowe przyspieszają. 

W okresach ostrych dolegliwości bólowych zastosować można niesteroidowe leki przeciwzapalne, zastrzyki sterydowe oraz leki rozluźniające mięśnie

Najbardziej skutecznymi są:

Ćwiczenia rehabilitacyjne - Regularne wykonywanie ćwiczeń oraz wzmacnianie i rozciąganie mięśni stabilizujących kręgosłup. Celem zabiegów rehabilitacyjnych jest odciążenie zmęczonych uciskiem krążków międzykręgowych.

Terapia manualna - Za pomocą odpowiednich technik terapii manualnej można zlikwidować zaburzenia funkcjonalne w kręgosłupie oraz przywrócić fizjologiczną ruchomość pomiędzy stawami. 

Magnetoterapia - zabiegi łagodzące stany zapalne

Chirurgia – zabiegi operacyjne stosowane są w przypadkach zakleszczenia korzenia nerwu przez osteofity.


O stenozie kanału kręgowego mówimy wówczas, kiedy z przyczyn stopniowego rozwoju zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa dochodzi do zwężenia kanału kręgowego. Przyczyną tego stanu jest przemieszczenie elementów kostnych i miękkich do światła kanału. Zwykle te dwa elementy biorą w tym udział jednocześnie, ale nie zawsze. Jak każda z chorób zwyrodnieniowych stenoza objawia się u osób po 40-tce i w wieku podeszłym.

Aby dokładnie zrozumieć zagadnienie stenozy kręgosłupa przydatne będą informacje dotyczące podstawowych pojęć z zakresu anatomii kręgosłupa o których pisaliśmy w naszym wcześniejszym artykule Podstawowa wiedza na temat budowy kręgosłupa, oraz tutaj.

Szyjna część kręgosłupa składa się z siedmiu kręgów łączących klatkę piersiową z czaszką. Tylna część każdego kręgu o kształcie łuku tworzy wraz z trzonem zamknięty pierścień. Pierścienie położone jeden nad drugim formują w ten sposób giętką klatkę, którą nazywamy kanałem kręgowym. Wewnątrz tego kanału znajduje się zespół struktur nerwowych (rdzeń kręgowy) zapewniający przewodzenie wszystkich bodźców ruchowych i czuciowych między korą mózgową a mięśniami. W odcinku szyjnym kręgosłupa znajdują się również dwa dodatkowe wąskie kanały biegnące po bokach kanału kręgowego, w których znajdują się tętnice zapewniające dopływ krwi do tylnej części mózgowia.


Najdelikatniejszymi elementami kręgosłupa są krążki międzykręgowe i to one w pierwszej kolejności stanowią przyczynę procesu zwyrodnienia prowadzącego do stenozy. Krążki to tzw. dyski znajdujące się między trzonami sąsiadujących kręgów. Składają się one z 3 elementów: jądra miażdżystego - półpłynnej substancji oraz pierścienia włóknistego i blaszek granicznych tworzących główne połączenie dysku z trzonami kręgów. Poszczególny dysk spełnia rolę elastycznej poduszki, której zadaniem jest rozpychanie trzonów kręgowych. 

Z upływem lat gdy proces degeneracyjny przybiera na sile, dyski z powodu utraty wody stają się coraz mniej elastyczne, spłaszczają się rozpoczynając proces zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa. 
Dochodzi do zachwiania równowagi biomechanicznej kręgosłupa i stopniowego przeciążania jego struktur. Przerostowi ulegają więzadła pełniące rolę ochroną dla rdzenia kręgowego i korzeni nerwowych lub stawy międzywyrostkowe (zawężenie kanału boczne i tylne), które związane są anatomicznie z kanałem kręgowym. Na końcu zmian zwyrodnieniowych powstają osteofity, czyli przerośnięte fragmenty kości, które mogą doprowadzać do ucisku na struktury kanału kręgowego. 

Objawy stenozy szyjnej

Stenoza w odcinku szyjnym kręgosłupa objawia się przeważnie bólem okolicy karku, zawrotami głowy lub rwą barkową na zaburzeniach czucia kończyn górnych kończąc. 

Jeżeli chodzi o rozpoznanie stenozy rezonans magnetyczny MRI będzie najbardziej dokładny, bowiem badanie obrazowe RTG przy przeroście tkanek miękkich nie jest już tak dokładne.

Leczenie

W zależności jak wielki ma postęp choroba zwyrodnieniowa zaleca się tzw. leczenie zachowawcze polegające na fizjoterapii, regularnego wykonywania odpowiednich ćwiczeń - szczególnie w początkowej, mniej zaawansowanej fazie choroby.  Wskazaniem do leczenia operacyjnego są ostre dolegliwości bólowe będące przyczyną zaawansowanej spondylozy powodującej dodatkowo zaburzenia czucia lub sprawności ruchowej. Leczenie chirurgiczne polega na usunięciu przerośniętych struktur kanału kręgowego. Celem zabiegu może być usunięcie osteofitów, nadmiaru więzadła żółtego bądź torebki stawów międzywyrostkowych. W niektórych przypadkach może zaistnieć potrzeba stabilizacji z użyciem śrub przeznasadowych i implantów międzytrzonowych. 


Osteoporoza pewnie wielu z was kojarzy się dolegliwościami stawu biodrowego (złamania szyjki kości udowej itp.) tymczasem choroba ta dotyka całego układu kostnego, zwłaszcza kręgów kręgosłupa. Z powodu stopniowej utraty wapnia z wiekiem następuje spadek masy kostnej, a kości stają się kruche i łamliwe, jest to częścią naturalnego procesu starzenia się organizmu. Proces ten możemy znacząco spowolnić o ile w naszej diecie znajdą się odpowiednie ilości wapnia, witaminy D oraz białka, a jednocześnie będziemy zapobiegać utracie wapnia przyjmując odpowiednie minerały.

Do 70 roku życia na osteoporozę choruje znacznie większa część kobiet niż mężczyzn (proporcje 6: 1) w późniejszym okresie dysproporcje nie są już tak wielkie bo wynoszą tylko 2:1. 

Osteoporoza rozwija się bardzo powoli, a początkowe bóle są tak niepozorne, że kojarzone są zwykle jako wynik zmian zwyrodnieniowych (wypadającego dysku) lub zwykłego przeciążenia (lumbago).


Jakie spustoszenia osteoporoza wywołuje w naszych kręgosłupach? 


Im większa jest kruchość kości tym częściej prowadzi to do tak zwanego wpuklania się dysku w trzony kręgowe w najmniejszym stopniu wywołując ucisk przez dysk na struktury nerwowe powodując dolegliwości bólowe bądź do złamań osteoporotycznych. Kręgosłup wówczas może się złamać w czasie dźwignięcia nawet niewielkiego ciężaru.

Ból kręgosłupa w spoczynku, ból w czasie wykonywania codziennych czynności bądź ograniczenie zakresu ruchu kręgosłupa może być sygnałem ostrzegawczym, którego z pewnością nie powinniśmy ignorować. Nie rzadko przebieg złamania bywa wręcz bez bólowy. 

W przypadku złamań zastosować można następujące zabiegi:

- Vertebroplastykę (podanie cementu do trzonu kręgu)
- Wykonanie stabilizacji z użyciem śrub transpedikularnych
- Zabieg kyfoplastyki balonowej (stosowaną zazwyczaj przy świeżych złamaniach)


Osteoporoza kręgosłupa – profilaktyka

Zapobieganie konsekwencjom osteoporozy poprzez jej wczesne wykrycie opiera się na badaniu densytometrycznym, czyli badaniu gęstości kości. Zazwyczaj sprawdzany jest środkowy i dolny odcinek piersiowy kręgosłupa oraz odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Urządzenie fotoelektryczne o nazwie densytometr mierzy gęstość i wytrzymałość kości. Jeżeli masa kostna jest obniżona (od -1 do -2,5 w stosunku do normy) wynik ten wskazuje na osteopenię czyli stan z którego może dojść do rozwoju osteoporozy. Wynik poniżej -2,5 diagnozowany jest już jako osteoporoza.

Koszt badania densytometrycznego refundowany jest przez NFZ, ale wymagać to będzie skierowania od lekarza lub możemy wykonać je prywatnie – w zależności od placówki koszt będzie wynosił kilkadziesiąt złotych. 


Leczenie osteoporozy kręgosłupa

Jak w każdej chorobie istotne jest rozpoznanie. Im wcześniej zdiagnozujemy osteoporozę bardziej skuteczna okaże się terapia. Leczenie osteoporozy jest tym skuteczniejsze, im wcześniej zostanie podjęte. 

Leczenie niefarmakologiczne - głównie opiera się na zapewnianiu odpowiedniej podaży wapnia, witamin D3+K2, minerałów (odpowiedniej ilości boru), a także właściwie dobranej diecie i zwiększeniu aktywności fizycznej poprzez dobranie odpowiednich ćwiczeń.

Leczenie farmakologiczne - tutaj do dyspozycji mamy leki z grupy bisfosfonianów:

- Alendronian
- Zoledronian
- Ryzedronian
- Kalcytonina
- Denosumab 

O działaniu antyresorpcyjnym (zmniejszającym ubytek tkanki kostnej). Dodatkowo warto zaznaczyć, że na dzień dzisiejszy Denosumab to najnowszy lek biologiczny stosowany w terapii osteoporozy, w postaci zastrzyku podskórnego, aplikowanego raz na 6 miesięcy. Z pewnością jest to o wiele wygodniejsze od leków, które trzeba stosować regularnie. Denosumab zmniejsza resorpcję kości i powoduje wzrost gęstości mineralnej kości, to z kolei znacząco zmniejsza ryzyko złamania.

W przypadku, gdy powyższa grupa leków ze względów fizycznych bądź złej tolerancji jest przeciwwskazana w terapii, zastosować można leki drugiego wyboru, np.: Raloksyfen - lek ten znacząco zmniejszają ryzyko osteoporotycznych złamań trzonów kręgowych, jednakże zmniejsza ryzyko złamania wyłącznie trzonów kręgu. 

Kolejnym lekiem wartym uwagi jest Parathormon będący peptydem zbudowanym z 84 aminokwasów. Syntetyzowanym i wydzielanym przez przytarczyce, metabolizowany jest w wątrobie, nerkach i tkance kostnej. Badania pozwoliły stwierdzić wzrost masy kostnej, pod wpływem tego leku zwiększa się grubość i objętość beleczek, a proces ich mineralizacji ulega znacznemu przyspieszeniu. Stosowanie Parathormonu prowadzi do wzrostu wytrzymałości mechanicznej trzonów kręgowych oraz szyjki i trzonu kości udowej.

W wieku średnim i starszym, każde wyraźne i bardzo niepokojące objawy związane z dolegliwościami kręgosłupa powinny być dokładnie zbadane, bowiem objawy przypominające bóle korzonków, zaburzenia czucia w rękach lub nogach mogą tak naprawdę być przyczyną nowotworu rdzenia kręgowego.  Dlaczego symptomy nowotworu kręgosłupa tak ciężko zdiagnozować? Ponieważ objawy te dotyczą systemu nerwowego przypominające wiele innych objawów, a większość lekarzy ma tendencję do diagnozowania bardziej prozaicznych powodów. 
Oczywiście nie oznacza to, że każdy ból kręgosłupa czy objaw wynikający z dysfunkcji kręgosłupa mamy od razu kwalifikować jako nowotwór. Poniższe wskazówki pozwolą wam ocenić sygnały, co do których macie pewne podejrzenia.

Rozróżniamy 2 typy nowotworów dotyczących rdzenia kręgowego są to nowotwory pierwotne (diagnozowane przede wszystkim u dzieci) i najczęściej występujące nowotwory wtórne. Na te drugie powinny zwrócić uwagę zwłaszcza osoby, które w przeszłości borykały się z nowotworem innego organu (rak płuc, nerwiak, chłoniak, białaczka itp.), z którego mogły nastąpić tzw. przerzuty na rdzeń kręgowy. 

Nowotwory mają formę guza i podzielić je możemy na:

1. Guzy zewnątrzoponowe - nowotwory będące skutkiem przerzutów,
2. Wewnątrzoponowe - zwykle tzw. glejaki o niskim stopniu złośliwości,
3. Wewnątrzrdzeniowe - guzy należące do grupy nowotworów niezłośliwych, głównie nerwiaki i oponiaki. Do ich rozwoju dochodzi w przestrzeni podoponowej wywierając ucisk na rdzeń kręgowy.



W jaki sposób objawia się nowotwór rdzenia kręgowego?


Z tego powodu, że właściwa diagnoza jest tak trudna, symptomy rozwijają się nieraz niezauważalnie i może to trwać nawet latami. Decydujące jest samo umiejscowienie nowotworu oraz szybkość, z jaką rośnie. Z pewnością wczesne rozpoznanie może dać wam szanse na całkowite wyleczenie.

Pierwszym sygnałem może być ból pleców lub szyi, to z kolei może prowadzić do zaburzenia chodzenia - uczucia zmniejszonej siły w nogach. Te same objawy mogą dotyczyć zaburzeń czucia w rękach, przypadki upuszczania przedmiotów z ręki (niedowłady), ogólne pogorszenie sprawności podczas aktywności fizycznej, a nawet porażenia.

Guz rozrastając się może uciskać korzenie nerwów rdzeniowych, czego efektem jest ostry i promieniujący ból miejsc zaopatrywanych przez dany korzeń. Ponadto wystąpić mogą zaburzenia neurologiczne, których objawem są zaburzenia funkcjonowania jelit (Zespół Browna- Sequarda).

Z całą pewnością, jeżeli powyższe objawy rozwijają się naprawdę szybko konieczna będzie bezzwłoczna pomoc lekarska polegająca na badaniu neurologicznemu, a w dalszej kolejności wykonanie rezonansu magnetycznego kręgosłupa.


Leczenie 


Nowotwór (Guzy) usuwane są za pomocą zabiegu neurochirurgicznego - techniką mikrochirurgiczną dodatkowo przy guzach zewnątrzoponowych wymagana jest stabilizacja wewnętrzna kręgosłupa. W dużej mierze rodzaj operacji uzależniony jest od lokalizacji danego guza. Często wykonuje się tzw. laminektomię polegającą na usunięciu wyrostków kolczystych i łuków kręgów, co umożliwia usunięcie guzów zlokalizowanych grzbietowo lub bocznie. W przypadku przerzutów do rdzenia kręgowego nowotwór usuwany jest najdokładniej jak to tylko możliwe, tak by nie usuwać zdrowej tkanki nerwowej w rdzeniu kręgowym. 

Jeżeli zabieg operacyjny nie może być wykonany, można zastosować radioterapię. Powodzenie zależy od tego, jaki jest to rodzaj guza oraz jak poważne są jego symptomy. 
Subskrybuj: Posty ( Atom )

O NAS

Centrum Rehabilitacji i Medycyny Naturalnej

www.centrumreh.pl

Jeżeli szukacie rzetelnego bloga z informacjami dotyczącymi leczenia kręgosłupa, zapiszcie się do naszej subskrypcji.

Kategorie

RZS achondroplazja ból krzyża ból kręgosłupa choroby kręgosłupa dyskopatia krążki międzykręgowe kręgosłup laseroterapia leczenie kręgosłupa metoda McKenziego rwa kulszowa skolioza

NAJNOWSZE POSTY

  • Lumbago – sygnał ostrzegawczy, którego nie można ignorować
    Lumbago (z języka łacińskiego - lumbalis) to nic innego, jak zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo - krzyżowego. Zależnie od charakterysty...
  • Dysfunkcje kręgosłupa lędźwiowego, a zaburzenia funkcji stawu biodrowego
    Istnieje swego rodzaju analogia między przyczynami dolegliwości bólowych związanych z lędźwiowym odcinkiem kręgosłupa jak i stawe...
  • Diagnoza – nowotwór rdzenia kręgowego
    W wieku średnim i starszym, każde wyraźne i bardzo niepokojące  objawy związane z dolegliwościami kręgosłupa powinny być dokładnie zbada...
  • Osteochondroza kręgosłupa
    Osteochondroza to schorzenie rozwijające się przez długie lata (nazywana jest również chorobą ludzkiego życia.) i objawia się w postac...
  • Kręgozmyk i retrozmyk – utrata stabilności kręgosłupa
    Spondylolisteza, czyli kręgozmyk to schorzenie kręgosłupa w wyniku, którego doszło do przesunięcia 2 kręgów względem siebie, gdy kręg ...
  • Podstawowa wiedza na temat budowy kręgosłupa
    Aby lepiej zrozumieć objawy chorobowe związane z dysfunkcją kręgosłupa warto poznać bliżej jego budowę, ma to szczególne znaczenie w przypa...
  • Ból szyi i głowy – Dźwigacz łopatki
    Z przeciążeniem mięśni szyi boryka się bardzo wiele osób i stanowi to w zasadzie najczęstszą przyczynę dolegliwości w obrębie kręgosłu...
  • Autoterapia - leczenie bólu kręgosłupa metodą McKenziego
    Metoda McKenziego, którą pokrótce opiszemy zajmuje się leczeniem bólu kręgosłupa , którego źródło pochodzi z codziennego mechanic...

Translate

Archiwum bloga

  • ►  2019 (1)
    • ►  sierpnia (1)
  • ►  2018 (5)
    • ►  października (1)
    • ►  sierpnia (1)
    • ►  kwietnia (1)
    • ►  marca (1)
    • ►  lutego (1)
  • ►  2017 (11)
    • ►  grudnia (1)
    • ►  listopada (1)
    • ►  września (1)
    • ►  sierpnia (1)
    • ►  lipca (1)
    • ►  czerwca (1)
    • ►  maja (1)
    • ►  kwietnia (1)
    • ►  marca (1)
    • ►  lutego (1)
    • ►  stycznia (1)
  • ▼  2016 (8)
    • ▼  listopada (1)
      • Discektomia szyjna
    • ►  października (1)
      • Czym się różni kyfoplastyka od wertebroplastyki?
    • ►  września (1)
      • Wertebroplastyka na złamania kręgosłupa w wyniku o...
    • ►  sierpnia (1)
      • Nukleoplastyka – Najmniej inwazyjna operacja dysko...
    • ►  lipca (1)
      • Spondyloza – zanik krążków międzykręgowych
    • ►  czerwca (1)
      • Stenoza szyjna kanału kręgowego
    • ►  maja (1)
      • Diagnoza – osteoporoza kręgosłupa
    • ►  marca (1)
      • Diagnoza – nowotwór rdzenia kręgowego
  • ►  2015 (12)
    • ►  grudnia (1)
    • ►  października (1)
    • ►  września (1)
    • ►  sierpnia (1)
    • ►  lipca (1)
    • ►  czerwca (1)
    • ►  maja (1)
    • ►  kwietnia (1)
    • ►  marca (1)
    • ►  lutego (1)
    • ►  stycznia (2)
  • ►  2014 (10)
    • ►  grudnia (2)
    • ►  listopada (2)
    • ►  października (1)
    • ►  września (1)
    • ►  sierpnia (3)
    • ►  lipca (1)

Instagram

Obsługiwane przez usługę Blogger.

Najnowsze posty

  • Lumbago – sygnał ostrzegawczy, którego nie można ignorować
    Lumbago (z języka łacińskiego - lumbalis) to nic innego, jak zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo - krzyżowego. Zależnie od charakterysty...
  • Dysfunkcje kręgosłupa lędźwiowego, a zaburzenia funkcji stawu biodrowego
    Istnieje swego rodzaju analogia między przyczynami dolegliwości bólowych związanych z lędźwiowym odcinkiem kręgosłupa jak i stawe...

Flickr

O mnie

centrumreh
Wyświetl mój pełny profil
Copyright 2014 Leczenie kręgosłupa.