Leczenie kręgosłupa

  • Strona Główna
  • Kontakt
Home Archive for 2017

Vitafon jest urządzeniem leczniczym przeznaczonym do wykonywania terapii wibroakustycznej powodując poprawę ukrwienia i krążenia limfy stymulując tym samym w organizmie procesy regeneracyjne. Mikrowibracje tkanek, tak jak ich ciepło, stanowią niezastąpiony składnik procesów immunologicznych biorąc udział w stymulacji krążenia, odżywianiu komórek, w procesach dotyczących transportu i przenikania leukocytów do komórek tkanki, oraz w procesach krwiotwórczych. 

W Polsce Vitafon zaczął być stosowany w 2007 roku i wkrótce zdobył sobie przychylność pacjentów dzięki wysokiej skuteczności w leczeniu wielu chorób. Pozytywne wyniki stosowania terapii wibroakustycznej potwierdziły badania kliniczne przeprowadzone w różnych polskich placówkach medycznych, a rekomendacji udzieliło wielu znanych lekarzy, m.in.: prof. dr hab. med. Marek Synder, Romuald Lewicki, Paweł Małdyk i wielu innych.

Wibroakustyczne metody leczenia

Deficyt mikrowibracji zwykle pojawia się z wiekiem na skutek chronicznego zmęczenia, po urazach czy przemęczenia z powodu intensywnych i długotrwałych obciążeń. Spadek intensywności mikrowibracji w tkankach prowadzi do spowolnienia reakcji immunologicznych co w efekcie obniża odporność i zdolność organizmu do regeneracji. Urządzenia wibroakustyczne takie jak Vitafon oddziałują na tkanki za pośrednictwem naturalnych dla organizmu mikrowibracji. 

Im większy jest deficyt mikrowibracji w określonych tkankach tym zabieg jest skuteczniejszy. Rzecz jasna wyniki leczenia opierane są na indywidualnych przypadkach dlatego nie można zagwarantować takich samych wyników dla wszystkich pacjentów korzystających z Vitafona. 

Vitafon świetnie radzi sobie z leczeniem kręgosłupa zwłaszcza w przypadku zapalenia korzonków nerwowych zmniejszając ból i obrzęk. Ponadto leczy, a nie tłumi objawów i ogólnie zwiększa odporność organizmu.

Urządzenie wyposażone jest w timer do odliczania czasu wykonywanego zabiegu, a dwie pary przetworników umożliwia wykonanie zabiegu w dwóch miejscach jednocześnie.


Pozytywne efekty leczenia Vitafonem odnotowano między innymi w dolegliwościach takich jak:

- Uraz kręgosłupa,
- Zapalenie korzonków nerwowych,
- Krwiaki, stłuczenia,
- Złamania,
- Oparzenia,
- Artretyzm,
- Dna moczanowa,
- Ostroga piętowa,
- Bezsenność,
- Zapalenie oskrzeli,
- Zwichnięcie, naciągnięcie.

Vertetrac jest urządzeniem opatentowanym w 1991 roku przez Ludwika Stadholza. Służy przede wszystkim do leczenia chorób związanych z dyskopatią lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Równocześnie jest skuteczną metodą w leczenie objawów rwy kulszowej. Ponadto pomaga w przypadkach zmian patologicznych odcinka lędźwiowego spowodowanych niewłaściwym ustawieniem powierzchni stawów międzykręgowych, a także zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa. 

Urządzenie to umożliwia wykonanie trakcji symetrycznej bądź asymetrycznej kręgosłupa lędźwiowego w płaszczyznach wertykalnej, horyzontalnej lub pomiędzy dwie osie dwukrotne prostopadłe do osi głównej (płaszczyzna diagonalna), co w przypadku przepukliny jądra miażdżystego skutecznie odciąża uciśnięte więzadła i korzenia nerwów.

Trakcję symetryczną wykorzystujemy w przypadku dolegliwości bólowych usytuowanych centralnie, asymetryczną w przypadku promieniowania bólu do kończyny dolnej. Sam zabieg trwa blisko 30 minut i polega na powolnym spacerze po bieżni z założonym aparatem Vertetrac. Zabieg jest zupełnie bezbolesny. Pacjenci z trwałymi bólami kręgosłupa już podczas pierwszego zabiegu odczuwają dużą ulgę i przyjemny komfort poruszania się spowodowany odciążeniem uciśniętych dysków międzykręgowych.

Wskazania do leczenia aparatem Vertetrac:


o Dyskopatia odcinka lędźwiowego
o Wypuklina
o Zwyrodnienie kręgów
o Rwa kulszowa
o Urazy sportowe
o Skolioza

Skuteczność trakcji kręgosłupa aparatem Vertetrac jest skuteczna, a po zakończeniu terapii niwelują ból naprawdę na długi czas. Najlepsze rezultaty odnotowano u osób z prawidłową wartością BMI (wskaźnikiem masy ciała). To właśnie w tej grupie osób ból kręgosłupa ustąpił najszybciej. Nieco słabsze wyniki pod tym względem odnotowano w grupie osób otyłych, jednakże poprawa testów klinicznych była najbardziej widoczna właśnie w grupie osób z nadwagą. 

Terapia systemem Vertetrac wymaga przynajmniej 5-ciu, a najlepiej 10 sesji terapeutycznych, co sumarycznie po wszystkich zabiegach przynosi pełny komfort i trwałą ulgę od bólów kręgosłupa. W przypadkach zaawansowanych schorzeń kręgosłupa liczba zabiegów zwiększana jest od 12. do 15.


Co sprawia, że to właśnie dysfunkcja mięśnia gruszkowatego powoduje objawy rwy kulszowej? 

Mięsień gruszkowaty leży bardzo głęboko w okolicy stawu biodrowego a na nim leży mięsień pośladkowy wielki, co za tym idzie, nie jest powierzchownym mięśniem w żadnym obszarze i trudno do niego dotrzeć bezpośrednio. Łatwiej poczuć go u osoby, która ma pośladek hipotoniczny, wychudnięty i prowadzi przeważnie siedzący tryb życia. Jeżeli pacjentem jest młoda osoba z dużym napięciem mięśnia i rozbudowanym pośladkiem to trzeba pokonać bardzo grubą tkankę mięśniową zęby dotrzeć do niego i go poczuć. Przyczep początkowy znajduje się na przedniej lub bocznej powierzchni kości krzyżowej i dalej zwężając się, biegnie w stronę kości udowej. Pełni on funkcję rotatora zewnętrznego oraz słabego odwodziciela i zginacza stawu biodrowego.

Powodem tego stanu rzeczy jest jego położenie. Mięsień gruszkowaty jest bliskim sąsiadem nerwu kulszowego, który w zależności od ukształtowania anatomicznego znajduje się zaraz za brzuścem mięśnia gruszkowatego, w niektórych przypadkach nawet poprzecznie go przebija. Ułożenie tych dwóch struktur połączone z nadmiernym napięciem rotatorów zewnętrznych biodra sprzyja zgniataniu nerwu kulszowego. To z kolei objawia się niemal identycznymi objawami bólowymi jak przy rwie kulszowej, której powodem są uszkodzenia krążka międzykręgowego i uciskiem na  otaczające go struktury tkanek nerwowych.


Jakich dolegliwości może spodziewać się osoba z przykurczonym mięśniem gruszkowatym? 

Objawami najczęstszymi jest wyrazisty ból dokładnie w miejscu, w którym przebiega ten mięsień (ból pośladka) bądź odczujecie nieprzyjemnego promieniowania bólu w dół kończyny dolnej — mięsień  dwugłowy, i ciągnąć się niejednokrotnie po łydkę aż do stopy. Odczucie to towarzyszy praktycznie bez przerwy i potrafi być naprawdę uciążliwe. Mogą również wystąpić takie objawy jak zaburzenia chodu, utrudnienia podczas wchodzenia po schodach lub ograniczenie rotacji stawu biodrowego i pogorszenie stabilizacji miednicy.

Długotrwałe siedzenie (w biurze, samochodzie czy na kanapie) w znacznym stopniu przyczynia się do powstania zespołu mięśnia gruszkowatego. Kilka godzin dziennie takiego funkcjonowania może doprowadzić do skrócenia zginaczy stawu biodrowego i osłabienia mięśni pośladkowych. W jakich przypadkach jeszcze? Na pewno u osób aktywnych, np. biegaczy („kontuzja biegacza”), czy osób uprawiających sporty siłowe skutkiem  nierównowagi mięśniowej, złego zakresu długości mięśni bądź powielania stereotypów ruchowych. Czynników wpływających na ten stan rzeczy może być jeszcze więcej — Osłabione  rotatory zewnętrzne, odwodziciele, skrócone prostowniki stawu biodrowego, czy utrudniający ich pracę przywodziciele nawet rotacja wewnętrzna kolan może doprowadzić do zwiększonego napięcia mięśnia gruszkowatego. Możemy jeszcze dołożyć do tej długiej listy:

- Brak stretchingu zwłaszcza po treningu,
- Słabe mięśnie głębokie stabilizujące miednicę i kręgosłup lędźwiowy,
- Brak dbałości o odpowiednią siłę strategicznych grup mięśniowych (równowagę mięśniową).

To wtedy całe obciążenie bierze na siebie mięsień gruszkowaty, który poprzez zwiększone napięcie zaczyna uciskać nerw kulszowy. 


W jaki sposób przebiega leczenie?

Powinniśmy przede wszystkim zacząć od postawienia trafnej diagnozy, tylko doświadczeni fizjoterapeuci lub ortopedzi potrafią odróżnić problemy mięśnia gruszkowatego od innych dysfunkcji, takich jak np. dyskopatia. Badanie takie powinno być rozszerzone o wnikliwą rozmowę z pacjentem oraz diagnostykę np. rezonans magnetyczny.

Jeżeli faktycznie jest to zespół mięśnia gruszkowatego to leczenie objawów może być dość szybkie, wystarczy po prostu odwrócić cały zły ciąg przyczynowo – skutkowy eliminując za pomocą odpowiednich ćwiczeń dysfunkcję i bolesności tkanki. Jeżeli należysz do grupy osób o siedzącym trybie życia, to z pewnością będzie to wymagało możliwie najczęściej zmiany pozycji, kontroli prawidłowego siedzenia i robieniu przerw od pozycji siedzącej.  Grupie osób aktywnych z pewnością będzie potrzebna wnikliwa analiza planu treningowego i sposobu wykonywania ćwiczeń bowiem łatwo pominąć wspomnianą wyżej strategiczną grupę mięśni zapewniającą równowagę mięśniową. W obu przypadkach ogromne znaczenie będą miały ćwiczenia nastawione na eliminację ucisku mięśnia gruszkowatego na nerw kulszowy oraz usunięcie stanu zapalnego poprzez rozluźnienie, rozciągnięcie i wzmocnienie mięśni. Do tego włączyć można ćwiczenia wyrównujące stereotypy ruchowe (ćwiczenia czucia głębokiego i stabilizacji). Większość z nich powodzeniem możemy wykonywać sami po odpowiednim przeszkoleniu przez terapeutę wykonywać je samodzielnie w domu lub na siłowni.


Pozostałe formy leczenia to: 
- zabiegi fizykalne (elektroterapia, ultradźwięki, laseroterapia, pole magnetyczne itd.),
- terapia manualna — masaż  głęboki, relaksacja, praca na powięzi


Oto kilka przykładowych ćwiczeń



1. Połóż się na plecach i zegnij kolano nogi, której mięsień ma być rozciągnięty. Można pomóc sobie przeciwstawną ręką podciągnąć kolano i przełożyć je na bok tak jak to pokazano na zdjęciu powyżej. Postaraj się w miarę możliwości, utrzymać plecy i barki równolegle do podłoża tak by nie odrywały się od niego. Powinniście poczuć napięcie mięśni znajdujących się w biodrach i pośladkach. Przytrzymaj pozycję przynajmniej przez 30 sekund, powtórz 3 do 5 razy. Zaleca się wykonanie tego ćwiczenia 3 razy dziennie.



2. Połóż się na plecach, zegnij lewą nogę, a prawą załóż sobie na kolano. Przeciwstawną ręką przyciągamy prawe kolano do lewego barku i utrzymujemy tę pozycję przez 30 sekund, powtórz 3 do 5 razy. Zaleca się wykonanie tego ćwiczenia 3 razy dziennie.



3. Kolejne ćwiczenie możemy wykonać na podłodze lub stojąc z nogą ułożoną np. na stole. Zegnij nogę w kolanie i zrotuj ją w bok, jeśli to możliwe pod kątem 45 stopnii.  Samo ułożenie ciała w tej pozycji powinno sprawić, że od razu poczujesz rozciąganie mięśni. Jeśli jest to możliwe, pochyl się do przodu, oprzyj na łokciach lub wyciągnij ręce do przodu, tak by ułożyć tułów równolegle do podłoża. 


4. Użyj piłeczki do masaży typu lacrosse bądź wałka do rozciągania Foam Roller. Nogę, po której stronie ma zostać rozciągnięty mięsień gruszkowaty, połóż na kolanie i roluj lub znajdź punkt, w którym czujesz największy ból (utrzymuj ból na poziomie 7-8 w skali od 1 do 10) zatrzymaj się i poczekaj 1-2min aż mięsień się rozluźni.

Z przeciążeniem mięśni szyi boryka się bardzo wiele osób i stanowi to w zasadzie najczęstszą przyczynę dolegliwości w obrębie kręgosłupa szyjnego. Z przeprowadzanych wstępnych wywiadów z pacjentem wynika, że w krótkim czasie poprzedzającym te dolegliwości, miało miejsce jakiegoś rodzaju przeciążenie. Bóle te mogły więc zostać wyzwolone przymusowym i długotrwałym ustawieniem głowy w nienaturalnej pozycji (głowa skierowana do przodu). Efektem czego było przedłużone napięcie mięśni np. po wielogodzinnej pracy przed ekranem monitora lub długim prowadzeniu samochodu. Dzisiejszym podejrzanym o wystąpienie tych bólów będzie dźwigacz łopatki. Jeżeli dźwigacz i górny mięsień czworoboczny staną się krótkie i napięte będzie to prowadzić do uczucia zwanego zesztywnieniem karku i znacząco przyczyniać się do bólu głowy.

Dźwigacz łopatki to mięsień, który wykazuje wyjątkowe tendencje do bycia adaptacyjnie spiętym i skróconym. Początek dźwigacza znajduje się przy górnych kręgach szyjnych, a dokładniej mocuje się od górnego kąta łopatki do wyrostków poprzecznych kręgosłupa szyjnego od C1 - C4. Mięsień ten jest nie tylko dźwigaczem łopatki, ale również obraca ją ku dołowi. Przy tym w przypadku działania jednostronnego dźwigacz odpowiedzialny jest za zginanie szyi do tylu i w bok, a przy działaniu obustronnym zgina ja do tyłu.


Leczenie tego typu przeciążeń w fazie ostrego bólu polega na unieruchomieniu szyi. Pokonanie kurczu mięśni umożliwia ostrzyknięcie punktów spustowych lidokainą, gorące okłady lub w miarę potrzeby leki przeciwbólowe bądź leki zwiotczające mięśnie. Ból szyi i karku mija zazwyczaj po kilkunastu godzinach w poważniejszych przypadkach najpóźniej po kilku dniach.

Z chwilą ustąpienia ostrych dolegliwości chory powinien rozpocząć ćwiczenia polegające na mobilizacji punktów spustowych dźwigacza łopatki i mięśnia czworobocznego, a następnie przystąpić do rozciągnięcia mięśnia i przywrócenia jego prawidłowej długości.

Do wykonania mobilizacji będzie nam potrzeba piłeczka do masaży typu lacrosse (może być podwójna). Ustawiając się tyłem do ściany, przykładamy piłeczkę w miejscu, w którym przebiega dźwigacz łopatki i napieramy plecami, szukając bolących miejsc, w ten sposób uciskamy lub rolujemy te miejsca przynajmniej przez 1-2 min. Dodatkowo rotujemy głowę w stronę przeciwną, co umożliwia nam jeszcze bardziej skuteczne rozciągnięcie mięśnia dźwigacza. 




Ważne, by po mobilizacji przystąpić do rozciągania. Najlepiej będzie maksymalnie oddalić od siebie 2 przyczepy tego mięśnia poprzez ustawienie łopatki w depresji. Opuszczając maksymalnie bark, łapiemy dłonią za tył uda — szyje odginamy w bok i rotujemy w przeciwnym kierunku oraz lekko w przód, drugą dłoń kładziemy na głowie i pogłębiamy ostrożnie odgięcie szyi. Głęboko oddychając, staramy się maksymalnie rozluźnić. Ćwiczenie rozciągające powinno trwać przynajmniej 2 min. 


Nawrotom dolegliwości związanym z dźwigaczem łopatki z całą pewnością zapobiegnie utrzymywanie prawidłowej postawy ciała, unikanie wykonywania czynności wymagających długotrwałego utrzymywania pozycji zgięcia lub przeprostu szyi. 

Rdzeń kręgowy stanowi część ośrodkowego układu nerwowego umiejscowionego w kanale kręgowym i służy przede wszystkim do szybkiego komunikowania się mózgu z resztą ciała. Odpowiada za koordynację funkcji ruchowych i czuciowych organizmu, ruchów naszych mięśni bądź czucia głębokiego – temperatury. Mówiąc obrazowo, jest niczym autostrada, którą przekazywane są impulsy z ciała do mózgu i odwrotnie.

Kanał kręgowy stanowi dla niego doskonałą ochronę przed czynnikami zewnętrznymi. Dodatkowo rdzeń chroniony jest przez opony mózgowo-rdzeniowe. Tak naprawdę pokryty jest trzema oponami oponą twardą, oponą pajęczą (pajęczówką) i oponą miękka zrośniętą bezpośrednio z rdzeniem kręgowym i mózgowiem.

Początkowy punkt rdzenia kręgowego znajduje się w pobliżu otworu potylicznego, a następnie biegnie niemal przez cały kanał kręgowy i kończy w okolicach krążka międzykręgowego między 1 a 2 kręgiem lędźwiowym. Rdzeń u góry w czaszce przechodzi jeszcze przez tzw. rdzeń przedłużony będący dolną częścią mózgowia z kolei u dołu zakończony jest stożkiem, którego przedłużenie stanowi szczątkowy odcinek rdzenia, tzw. nić końcowa.

Zbudowany jest z dwóch substancji: białej (składającej się z dobrze unaczynionych skupisk wypustek neuronów) oraz szarej (skupiska ciał komórek nerwowych w tym ciałka Nissla przybierające na przekroju barwę szaroróżową). Substancja szara znajduje się wewnątrz substancji białej i w przekroju poprzecznym tworzy charakterystyczny kształt litery H. Jakie jest przeznaczenie tych substancji? Istota szara stanowi niejako centrum przetwarzania informacji, natomiast istota biała tworzy drogi nerwowe.

Od rdzenia kręgowego wychodzi 31 par nerwów rdzeniowych (miliony pojedynczych włókien nerwowych) stanowiących sieć komunikacyjną pomiędzy rdzeniem kręgowym a poszczególnymi częściami ciała. Wyróżniamy zatem 8 par nerwów szyjnych (C1 - C8), 12 par nerwów piersiowych (T1 - T12), 5 par nerwów lędźwiowych (L1 - L5), 5 par nerwów krzyżowych (S1 - S5) oraz 1 parę nerwów guzicznych. Parzyste nerwy rdzeniowe wewnątrz kanału kręgowego tworzy strukturę nazywaną ogonem końskim. Nerwy przebiegają w sposób niemal poziomy, natomiast nerwy wychodzące z dolnej części biegną w dół, tworząc kąt ostry.

Drogi nerwowe rdzenia kręgowego to dwukierunkowy system komunikacji między mózgowiem a resztą ciała i odwrotnie. Drogi przewodzące impulsy oraz wrażenia czuciowe nazywamy wstępującymi natomiast impulsy ruchowe z mózgowia do narządów wykonawczych zstępującymi.

Drogi wstępujące rdzenia kręgowego

1. Pęczek smukły oraz pęczek klinowaty (wrażenia dotykowe, uciskowe oraz ruchowe),
2. Boczne pasma kręgowo-wzgórzowe oraz pasma przednie. Pasma boczne stanowią drogi wrażliwe na ból oraz zmiany termiczne natomiast impulsy przesyłane przez pasma przednie identyfikowane jako wrażenia dotykowe i uciskowe,
3. Grzbietowe pasma rdzeniowo-móżdżkowe oraz pasma brzuszne obydwa pasma przewodzą impulsy pochodzące z mięśni kończyn dolnych i tułowia, są niezbędne do koordynacji ruchów mięśniowych.

Drogi zstępujące rdzenia kręgowego

1. Boczne pasma korowo-rdzeniowe oraz pasma przednie (powrózki boczne i przednie). Odpowiedzialne są między innymi za prawidłowe wykonywanie ruchów i utrzymanie właściwej postawy ciała,
2. Boczne pasma siateczkowo-rdzeniowe (kontrolują napięcie mięśniowe oraz działanie gruczołów potowych),
3. Pęczek czerwienno-rdzeniowy (przewodzi impulsy ruchowe do mięśni szkieletowych i koordynuje ich pracę).


Rdzeń kręgowy w liczbach
Średnica: 8-14 mm
Długość: 40-45 cm
Ilość par nerwów rdzeniowych: 31 

Foundation Training (FT) to specjalny program opracowany przez amerykańskiego chiropraktyka Erica Goodmana prezentującego innowacyjne podejście do ćwiczeń mających na celu pozbycie się dolegliwości kręgosłupa. Zasada tego programu polega na wzmocnieniu i rozciąganiu grup mięśniowych odpowiedzialnych za stabilizację kręgosłupa.

Rzeczywistość jest taka, że większość z nas czy wykonuje zawód związany z pracą biurową, czy nie i tak większość czasu spędza, siedząc przy biurku, pochylając się nad klawiaturą komputera, laptopa. Godzinami pochylamy głowy nad smartfonami, a do tego zazwyczaj wszędzie jeździmy samochodem nawet w najbardziej błahych sprawach, na sport nie ma już ani czasu, ani ochoty. W ten sposób nawarstwiają się problemy, związane z poprawnym funkcjonowaniem kręgosłupa ograniczając jego działanie i osłabiając naszą siłę.

Jeżeli lekarz medycyny konwencjonalnej powiedział wam, że wasz przypadek wymaga operacji, nie oznacza to, ze jesteście na nią skazani, warto znaleźć przyczynę degeneracji swojego kręgosłupa i odtworzyć prawidłowe wzorce ruchowe. Niemal na pewno u większości z was nieprawidłowe poruszanie się z siedzącym trybem życia powoduje niewłaściwe obciążenia kręgosłupa, przyczyna jest prosta-mięśnie łańcucha tylnego takie jak prostowniki grzbietu, mięśnie pośladkowe czy tylne mięśnie ud nie są wystarczająco używane. Warto w tym miejscu zacytować E.Goodmana i przypomnieć, że samo pójście do lekarza w celu pozbycia się bólu pleców może pogorszyć sprawę dlaczego? Ponieważ operacje chirurgiczne i środki przeciwbólowe nie usuną przyczyny bólu kręgosłupa.

Cytyjąc:

- Naprawdę nie mamy pojęcia, jak leczyć takie dolegliwości, a to dlatego, że ich nie da się wyleczyć-mówi Eric. - Je trzeba zmienić.

Bez budowy solidnych struktur mięśniowych efekty jakiejkolwiek terapii i zabiegów chirurgicznych pozostaną nietrwałe. Foundation training przywróci elastyczność, siłę i wytrzymałość taśm mięśniowych natomiast aktywacja mięśni łańcucha tylnego przywróci prawidłową postawę.

Zdaniem Róży Zacharzewskiej z Centrum Rehabilitacji i Medycyny Naturalnej w Mysłowicach przez stosowanie treningu FT blisko 90% pacjentów ćwiczących regularnie i prawidłowo zupełnie zniwelowało przyczynę ich dolegliwości, a w wielu przypadkach obyło się bez kłopotliwej operacji. Ćwiczenia te nie wymagają żadnego sprzętu, a 15 min codziennego treningu sprawdzi się u osób o dowolnym poziomie sprawności fizycznej.

Jak szybko pacjent odczuję poprawę? W zdecydowanej większości poprawa odczuwalna jest błyskawicznie, ponieważ uczymy mięśnie robić to, do czego zostały stworzone. Aktywując mięśnie łańcucha tylnego, a w następnej kolejności wzmacnianie ich przynosi nieprzerwane korzyści w postaci życia wolnego od bólu kręgosłupa.


Do powstania wady rozwojowej, jaką jest rozszczep kręgosłupa, dochodzi we wczesnym okresie płodowym. To właśnie wtedy formuje się i kończy 28 dnia po zapłodnieniu tzw. rynienka nerwowa, której ściany pokrywa otoczka będąca przyszłym kręgosłupem. Jeżeli część rynienki nerwowej nie rozwija się właściwie, powoduje uszkodzenia rdzenia kręgowego i kości kręgosłupa doprowadzając m.in. do: 

- Niedorozwoju łuków i wyrostków kolczystych (jednego lub więcej kręgów)
- Przepukliny opon rdzeniowych
- Przepukliny oponowo-rdzeniowej. 

Jeżeli chodzi o miejsce powstania rozszczepu kręgosłupa to wystąpić może ono w każdym z odcinków zarówno szyjnym, piersiowym, lędźwiowym, jak i krzyżowym. 

Do najcięższej postaci tej choroby dochodzi, jeżeli mamy do czynienia z całkowitym rozszczepem kręgosłupa (holorachischisis) - i dotyczy większej liczby łuków kręgów. Rdzeń ma wygląd płaskiego pasma, a elementów strukturalnych rdzenia nie daje się rozróżnić. Rozszczepowi kręgosłupa może towarzyszyć rozszczep czaszki, podniebienia, wargi, a także różne rodzaju guzy m.in. tłuszczaki łączące się z rozszczepem wewnątrz kanału kręgowego. 

Przyczyny powstania rozszczepu kręgosłupa

Medycyna wciąż wie zbyt mało o tej chorobie i nie zna skutecznych sposobów zapobiegania jej powstawaniu. Do powstania rozszczepu dochodzi na skutek nałożenia się wielu czynników m.in. środowiskowych — niedobór kwasu foliowego, witamin z grupy B, zanieczyszczenie środowiska, infekcje czy też naświetlanie promieniami rentgena. Kolejnym czynnikiem odpowiedzialnych za powstanie rozszczepu kręgosłupa może być czynnik genetyczny, stąd w rodzinach, gdzie urodziło się dziecko z rozszczepem kręgosłupa ryzyko wystąpienia tej wady wzrosnąć może nawet do 10%. 

Objawy neurologiczne:

1. W odcinku lędźwiowo-krzyżowym — niedowłady lub porażenia mięśni kończyn dolnych (przypadki ustawienia stóp szpotawe, końskie lub końsko-szpotawe) 

2. W odcinku szyjnym lub piersiowym — niedowłady kończyn dolnych typu piramidowego, zaburzenia czucia rdzeniowego. Nogi mogą być zrotowane na zewnątrz i zgięte w stawie kolanowym. Niedowłady kończyn górnych występuje w przypadku umiejscowienia wady w zgrubieniu szyjnym, a piramidowy przy umiejscowieniu w wyższym odcinku rdzenia szyjnego. 

Rozpoznanie rozszczepu kręgosłupa jest łatwe w razie obecności przepukliny. 


Rodzaje rzszczepu kręgosłupa


1. Rozszczep kręgosłupa utajony.

Charakteryzuje go niewielka wada w jednym z kręgów. Osoba dotknięta tą chorobą może nie zdawać sobie nawet sprawy z tego, że ma rozszczep kręgosłupa, ponieważ brak jakichkolwiek objawów świadczących o jej wystąpieniu. Może być zauważony przez przypadek podczas rutynowych badań obrazowych RTG. Ten rodzaj rozszczepu jest spotykany stosunkowo często, ale w bardzo rzadkich przypadkach powoduje kalectwo. 


2. Rozszczep kręgosłupa torbielowy.

Ten rzadko spotykany przypadek charakteryzuje widoczna torbiel, która wygląda jak duży pęcherz na plecach, otoczony cienką warstwą skóry. Objawia się w postaci przepukliny oponowej lub przepukliny oponowo-rdzeniowej. 

W pierwszym przypadku torbiel zawiera tkanki, które zakrywają rdzeń kręgowy oraz płyn mózgowo-rdzeniowy. Nerwy zazwyczaj nie są uszkodzone, dzięki czemu ryzyko kalectwa jest niewielkie. 

Jeżeli mamy do czynienia z przepukliną oponowo-rdzeniową to jest to przypadek zdecydowanie poważniejszy i występuje znacznie częściej. Torbiel zawiera także nerwy i część rdzenia kręgowego co oznacza, że rdzeń kręgowy jest uszkodzony bądź nieprawidłowo rozwinięty. Możliwy jest częściowy paraliż lub utrata czucia poniżej kręgu dotkniętego chorobą. Blisko w 80% przypadków wadzie tej towarzyszy również wodogłowie, które związane jest z zaburzonym krążeniem płynu mózgowo-rdzeniowego. 


3. Rozszczep czaszki.

Dzieci, u których stwierdzono tę chorobę, kości czaszki rozwijają się nieprawidłowo, powodując nieprawidłowe zamknięcie czaszki, najczęściej w linii pośrodkowej i ubytek kostny w tym miejscu. Rozwijająca się przepuklina mózgowa, zawiera tkanki i płyn mózgowo-rdzeniowy, nie rzadko zawiera część mózgu, powodując uszkodzenie mózgu (rozwija się nieprawidłowo lub nie rozwija się w ogóle). Dzieci niestety rodzą się martwe bądź umierają wkrótce po porodzie. 


Przebieg leczenia

Rozszczep kręgosłupa leczony jest jak najszybciej, jeśli jest to tylko możliwe, już w pierwszej dobie życia dziecka przeprowadza się operację zamknięcia rdzenia kręgowego lub ewentualnie zabieg chirurgiczny przepuklin oponowych. W przepuklinach oponowych zabieg chirurgiczny polega na rekonstrukcji opony twardej i plastyki skórnej. Dzieci, u których wystąpiło wodogłowie, zakłada się zastawki, mające na celu zapobiec narastaniu wodogłowia i niszczeniu struktur mózgu. W przypadku zaburzenia czynności nerek i układu moczowego stosuje się okresowe cewnikowanie pęcherza moczowego. Nierzadko dzieci wymagają dodatkowych operacji ortopedycznych w celu korekcji problemów dotyczących stawów i skrzywień kręgosłupa. 

Dzieci, które urodziły się z rozszczepem kręgosłupa, mają szansę na normalne życie, jeżeli terapia przeprowadzana będzie regularnie, wówczas dziecko może nawet chodzić. Niekiedy do sprawnego poruszania się będą potrzebowały specjalnych wkładek do butów, ale czasem, by się poruszać będą potrzebne kule lub wózek i inwalidzki. 

Gruźlica kości jest pozapłucną postacią choroby i może dotknąć praktycznie każdej części ciała. W dużej mierze stawy biodrowe, stawy kolanowe, ale aż w połowie przypadków atakuje ona kręgosłup (Spondylitis tuberculosa). Chorobę tą po raz pierwszy opisał angielski hirurg Percivall Pott w r. 1779 i potocznie mówi się o tzw. chorobie Potta (Pott’s disease). Przyczyną powstania gruźlicy kości jest rozsianie prątków gruźlicy przez krew z płuc i węzłów chłonnych przyoskrzelowych.

W przypadku kręgosłupa gruźlicze ognisko umiejscawia się w trzonie kręgowym z racji tego, że są to miejsca bogato unaczynione, o zwolnionym przepływie krwi. Zazwyczaj zajęte są dwa sąsiadujące ze sobą trzony kręgowe wraz z niszczeniem krążka międzykręgowego. W odcinku piersiowym zmiany występują w okolicy dolnej części kręgu natomiast w odcinku lędźwiowym kręgosłupa bliżej górnej części kręgu – rzadko w odcinku szyjnym.

Ta zakaźna choroba rzadko występuje u osób względnie zdrowych, chorują na nią osoby cierpiące na obniżenie odporności, alkoholicy, narkomani, osoby niedożywione i osoby po 65 roku życia przyjmujące przez długi okres leki immunosupresyjne. Ryzyko wystąpienia gruźlicy jest większe u osób chorujących na cukrzycę lub przyjmujących kortykosterydy. Dawniej gruźlica kręgosłupa była chorobą wieku dziecięcego, natomiast od czasu wprowadzenia szczepień przeciwgruźliczych przypadki zachorowań u dzieci należą do rzadkości.

Jak w przypadku większości chorób gruźlica kręgosłupa długo nie daje żadnych objawów, aż do pojawienia się bólu w okolicy zajętego odcinka. Z biegiem czasu bóle te stają się intensywniejsze, uniemożliwiając choremu poruszanie się. W najgorszym przypadku może dojść nawet do złamań trzonów kręgowych, uszkodzenia rdzenia i pojawienia się objawów neurologicznych wynikających z jego ucisku. Początkowym stanom choroby często towarzyszą stany podgorączkowe, uczucie osłabienia, utrata wagi, przykurcze lub osłabienia mięśni, a nawet paraliż kończyn dolnych.

Rozpoznanie gruźlicy kręgosłupa ustala się na podstawie szerokiego wachlarza środków diagnostycznych głównie badań obrazowych i bakteriologicznych. RTG, MRI, analiza krwi i biopsja gdzie rozpoznanie potwierdza dodatni wynik badania bakteriologicznego i histologicznego materiału tkankowego. Próbką tkanki do badania jest płyn mózgowo-rdzeniowy w przypadku gruźlicy dotykającej kręgosłupa lub szpiku kostnego.

Leczenie przeprowadzane jest przy zastosowaniu następujących metod:


1. Leczenie przeciwbakteryjne — podawanie leków przeciwprątkowych (np. izoniazyd, rifampicyna) oraz środki zapobiegające uodpornieniu się bakterii na te leki. Po wygranej walce z chorobą nadal stosuje się leki, lecz tym razem zapobiegające nawrotom choroby.

2. Leczenie ortopedyczne (większość pacjentów wymaga zaopatrzenia ortopedycznego).

3. Leczenie operacyjne, gdy mamy do czynienia z rozległym zniszczeniem stawu i otaczających tkanek. Proces leczenia polega na podawaniu leków przeciwprątkowych, wycięcie ogniska gruźlicy z kości, czyli zaburzeń neurologicznych spowodowanymi dużymi deformacjami oraz leczenie ortopedyczne.

W leczeniu gruźlicy kręgosłupa duże znaczenie ma rehabilitacja i właściwe zaopatrzenie ortopedyczne zapobiegające złamaniom. Istotną rolę w leczeniu odgrywać będzie dobrze przeprowadzona terapia przeciwbólowa, poprawiająca jakość życia. W przeważającej większości przypadków leczenie gruźlicy kości kończy się sukcesem, a nawroty są bardzo rzadkie.

Poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego występuje bardzo rzadko i ma podłoże neurologiczne. Wskutek toczących się zmian dochodzi do uszkodzenia rdzenia kręgowego. Stan zapalny niszczy tzw. osłonki mielinowe znajdujące się w rdzeniu kręgowym, przerywając impulsy nerwowe biegnące z receptorów do określonych obszarów ośrodkowego układu nerwowego.  Osłonki odgrywają ważną rolę bowiem pełnią funkcję izolatora elektrycznego i zapewniają ochronę mechaniczną włókien nerwowych. Zaburzenie komunikacji między impulsami nerwowymi może doprowadzić do wystąpienia zaburzeń ruchowych i osłabiać siłę mięśni. Proces zapalny może również dotyczyć każdego segmentu rdzenia od piersiowego po krzyżowy odcinek kręgosłupa.

Ostre poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego występuje niezależnie od płci zaledwie u około 4 osób na 1 mln i objawia się w dwóch okresach-między 10 a 20 rokiem życia lub około 40 roku życia.


Przyczyny powstawania zapalenia rdzenia kręgowego są dwie:

1. Powstają na tle autoimmunologicznym, czyli chorób rozwijających się na tle złożonych zaburzeń układu odpornościowego, doprowadzających do procesu zapalnego różnych tkanek czy narządów – w naszym przypadku zapalenia rdzenia kręgowego.  Zapalenie może więc wystąpić podczas przebiegu choroby Behçeta, zespołu Sjögrena, zawału rdzenia kręgowego lub przewlekłych wielonarządowych chorób reumatycznych.

2. Powstając spontanicznie, mający niejasne lub nieznane podłoże gdzie tak naprawdę trudno jest ustalić jej przyczynę.

Jak rozpoznać objawy poprzecznego zapalenie rdzenia kręgowego?

Choroba trwa od kilku dni do nawet 4 tygodni w przypadkach wyjątkowo ostrego zapalenia, a objawy uzależnione są od poziomu uszkodzenia rdzenia kręgowego. Z całą pewnością niezbędna jest wnikliwa diagnostyka, dlatego że istnieje kilka schorzeń (SM lub zespół Devica) o takich samych lub niezwykle podobnych objawach, a leczone są rzecz jasna w inny sposób.

W pierwszym etapie zapalenia rdzenia kręgowego może wystąpić nagle ból w dolnej części pleców i kończynach (nogi wydają się strasznie ciężkie), osłabieniem ich, skurczami mięśni, utratą czucia, czy częściowym paraliżem kończyn i obszarów tułowia. Przy takich objawach koordynacja i zdolność poruszania się jest niezwykle trudna. Do objawów ogólnych zaliczyć można również zaburzenia czynności pęcherza moczowego i jelit.

Znając objawy, można już przewidzieć, w jakim miejscu toczy się proces zapalny np. jeżeli jest to 
odcinek szyjny, wystąpić mogą problemy z kontrolą mięśni szyi skutkujące opadaniem głowy, mięśni ramion rąk oraz mięśni odpowiedzialnych za proces oddychania.
Diagnostyka poprzecznego zapalenia rdzenia kręgowego polega na wykonaniu badań za pomocą rezonansu magnetycznego MRI rdzenia i mózgu z użyciem środka cieniującego lub tomografii komputerowej TK. Pomocne jest również w tym przypadku wykonanie punkcji lędźwiowej i oddanie płynu mózgowo-rdzeniowego do analizy.

Leczenie polega na zwalczeniu stanu zapalnego poprzez podanie glikokortykosteroidów syntetycznych. W przypadku niezadowalających efektów wykonuje się tak zwaną plazmaferezę-oczyszczanie osocza z kompleksów odpornościowych, a także leczenie immunomodulujące. Z problemami bólowymi można poradzić sobie przez podanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz koanalgetyki w celu potencjalizacji efektu przeciwbólowego. Równie istotna może okazać się rehabilitacja czy środki rozluźniające mięśnie.

Według statystyk większa część chorych wraca do zdrowia, nie pozostawiając po sobie żadnych deficytów lub są one naprawdę minimalne. Leczenie może trwać ok. 2 lat, jednakże największą poprawę stanu zdrowia uzyskuje się na samym początku, czyli do pierwszych 6 miesięcy leczenia choroby. Po tym początkowym okresie wdrażane są również zabiegi rehabilitacyjne. Niestety reszta chorych może już na zawsze pozostać niepełnosprawnymi ruchowo lub potrzebować całodobowej pomocy.  W stanach ekstremalnych przy poważnych zaburzeniach oddychania chorego poddaje się intubacji i wentylacji mechanicznej, a to związane jest z leczeniem na oddziale intensywnej terapii.

Obecnie trwają badania nad możliwościami regeneracji uszkodzonego rdzenia kręgowego za pomocą protez neuronowych oraz dzięki przeszczepom komórek macierzystych.

Ogólnie rzecz biorąc osteofity są naroślami kostnymi (tzw. dzioby kostne), jest to nic innego jak skutek toczących się w stawach zmian zwyrodnieniowych. Osteofity rozwijają się całymi latami, nie dając żadnych objawów. Powoli przyczyniając się do ograniczenia ruchomości w stawach, poprzez ucisk na nerwy aż do występowania dolegliwości bólowych.

Oprócz tytułowego kręgosłupa występują one w obrębie stawów, na które oddziałuje duża siła nacisku. Prócz kręgosłupa mogą być to zatem stawy biodrowe, stawy kolanowe, a także stawy rąk np. łokcie. Tego rodzaju choroba zwyrodnieniowa jak wspomnieliśmy przed chwilą, spowodowana jest siłami nacisku wokół stawu. W procesie tym dochodzi do degeneracji chrząstki stawowej w obrębie zakończenia kości tworząc na ich obrzeżach narośla kostne, zwane osteofitami. Z powodu stopniowego niszczenia stawu, organizm odczuwa potrzebę zwiększenia jego powierzchni, doprowadzając do coraz większego stopnia narastania. Nadmienić należy tutaj, że zmiany kostne mogą także powstawać wewnątrz stawu, przyczyniając się do jego szybszego niszczenia.

Wracając do kręgosłupa osteofity powstają:

- Na bocznej powierzchni kręgów,
- Od przodu,
- Od strony światła kanału kręgowego.

O ile dwa pierwsze przypadki nie mają klinicznego znaczenia dla chorego, tak te ostatnie (od strony światła kanału) zawężają go, powodując przerost wiązadeł kręgów i torebek stawowych, oraz przerost kości w okolicach stawów międzywyrostkowych. Cały ten proces powoduje poważne zawężenie światła kanału kręgowego i otworów międzykręgowych, przez które przechodzą korzenie, tworząc w ten sposób stenozę.

Osteofity obecne w dolnej części kręgosłupa oraz na wysokości stawów krzyżowo-biodrowych w stadium zaawansowanym mogą być przyczyną ograniczenia ruchomości, doprowadzając do zesztywnienia stawu krzyżowo-biodrowego.

Jeżeli mowa jest o tego rodzaju zwyrodnieniu na myśli mamy osoby wykonujące ciężką pracę fizyczną lub osoby uprawiające sport, ale wymienić należy też pacjentów, którzy borykają się z takimi chorobami jak skolioza, kręgozmyk czy osoby po złamaniach kompresyjnych. Obecność osteofitów i toczących się przy tym zmian zwyrodnieniowych potwierdzić można przez wykonanie badań obrazowych wykonując zdjęcie RTG, TK lub RM.

Leczenie osteofitów o ile można tak powiedzieć, polega na stosowaniu kinezyterapii, fizykoterapii i technik rehabilitacji odciążających stawy. Taka praktyka znacznie zmniejszy dolegliwości bólowe i spowolni lub zatrzyma proces narastania tkanki kostnej. Jeżeli dany staw był obciążany dużymi ciężarami, skuteczne jest rozciąganie przykurczonych mięśni (masaż głęboki) mających bezpośredni związek z funkcjonowaniem kończyny. Takie praktyki w większości przypadków działają niemal natychmiastowo. Jeżeli rehabilitacja nie przynosi pożądanych efektów, można sięgnąć po farmakoterapię (leki przeciwzapalne, iniekcje dostawowe), a w ostateczności poddanie się zabiegowi operacyjnemu. Po takim zabiegu istotne jest, by jak najszybciej rozpocząć rehabilitację, której celem jest utrzymanie uzyskanego zakresu ruchu i zapobieganie przykurczom mięśni. 

Tak jak w przypadku wszystkich dolegliwości związanych z kręgosłupem do przeciążeń dochodzi z powodu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego i spowodowane jest to kilkoma czynnikami. O tym, że z wiekiem proces ten jest normalnym stanem rzeczy wie niemal każdy, warto jednak niestety zaznaczyć, że z różnych innych powodów objaw zwyrodnieniowy może pojawić się wcześniej niż nam się wydaje. 


Trening – siłownia

Panuje obecnie wszechobecna moda na (mówiąc potocznie) „bycie FIT” - modne jest mieć piękne wysportowane ciało, ale dość często wiąże się to z wykonywaniem ćwiczeń pod dużym obciążeniem, zwłaszcza jeżeli jest to aktywność związana z siłownią. Nikt nie będzie zaskoczony jeśli napiszemy, że prym wiodą tutaj mężczyźni i dość często związane jest to z wykonywaniem ćwiczeń ze zbyt dużym ciężarem. Jest to wszelkiego typu wyciskanie za głowę sztangielek i sztangi siedząc czy stojąc. To z kolei uniemożliwia wykonanie ćwiczenia poprawnie technicznie, a taki stan rzeczy już jest prostą drogą do nadwyrężenia odcinka szyjnego kręgosłupa i innych postępujących dysfunkcji spowodowanych niewłaściwą postawą. 



Coraz więcej mamy więc przypadków stosunkowo młodych mężczyzn z poważnie uszkodzonym odcinkiem szyjnym kręgosłupa. Znacznie zmniejszone przestrzenie między kręgowe, uszkodzenia samych kręgów, osteofity. Takie zmiany zwyrodnieniowe wywierają znaczący wpływ na splot nerwów  wychodzących przez otwory międzykręgowe odcinka szyjnego kręgosłupa, co za tym idzie bardzo nieprzyjemne:

- promieniujące bóle karku,
- bóle głowy,
- bolesne drętwienia barku,
- drętwienia ramienia lub ręki.

Ulgę przynoszą środki przeciwbólowe ale tylko do czasu, aby zapobiec poważnemu uszkodzeniu kręgosłupa szyjnego, należy znacznie poprawić kulturę ćwiczenia. Zawczasu zainteresować się przygotowaniem własnego ciała do wzmożonego wysiłku i treningiem mobility pozwalającym rozluźnić napięte mięśnie - zwłaszcza mięśnie głębokie kręgosłupa.


Praca

Kolejnym czynnikiem może być praca biurowa lub ciężka praca fizyczna gdzie przepisy BHP niestety pozostają przepisami wyłącznie „na papierze”. Często powtarzające się czynności związane z noszeniem ciężkich elementów kończy poważnymi uszkodzeniami nie tylko kręgosłupa szyjnego. Na zmiany zwyrodnieniowe najbardziej narażone są kręgi szyjne 3, 4, 5 i 6. Praca przy biurku szkodzi najbardziej kręgowi 3 – spowodowane jest to siedzeniem z pochyloną głową. Siedzenie kilka godzin w jednej pozycji powoduje, że mięśnie karku mocno się naprężają, a to bardzo szkodzi naszym kręgom.


Aby zabezpieczyć się przed postępującym zwyrodnieniem kręgów szyjnych powinniśmy zacząć od wyboru odpowiedniego fotela, który powinien mieć regulowaną wysokość, boczne podpórki, czy możliwość ustawienia i zablokowania wybranego przez nas kąta wychylenia oparcia względem siedziska. Najlepiej by siedzisko przy tym nie uciskało naszych ud i kolan. Równie ważne jest właściwe ułożenie nóg tak by dotykały one podłogi, a palce stóp były lekko uniesione do góry. Pomocne w tym celu są tzw. podnóżki biurowe, które poprawiają w ten sposób krążenie krwi i odciążają dolny odcinek kręgosłupa.

Siedząc przy stole czy biurku, najważniejszym jest by nie pochylać się zbytnio do przodu i nie wyciągaj przed siebie głowy. Ekran monitora powinien być umieszczony na wprost, na wysokości oczu, by patrzeniem w inne kierunki nie obciążać mięśni szyi i ramion. 



Sygnały alarmowe

Pierwsze stadium odczuwalne jest jako mała elastyczność szyi w następnej kolejności mogą pojawić się bóle mięśni w okolicy karku promieniujące z tyłu głowy, w tzw. części potylicznej. Dzieje się tak dlatego ponieważ spłaszczone  przestrzenie międzykręgowe powodują coraz mocniejszy ucisk na nerwy i wszystkie inne objawy o których wspomnieliśmy na samym początku. Dyski mogą również naciskać na naczynia krwionośne i być przyczyną niedokrwienia mózgu.

Bolesne drętwienie ręki, palców rąk czy ramienia, które promieniuje aż do barku również może być skutkiem zmian zwyrodnieniowych w szyjnym odcinku kręgosłupa, głównie 7 kręgu. Jeżeli rwa ramienna będzie postępować dalej, można stracić pewność chwytu, a wykonywanie czynności przy pomocy precyzyjnych ruchów palcami może być znacznie utrudnione. Przyczyną jest ucisk, jaki zmiany zwyrodnieniowe wywierają na splot nerwów odpowiadających za sprawność rąk. 



Według naszej opinii nie ma co czekać na pierwsze objawy i zawczasu zainteresować się rozluźnianiem spiętych mięśni. Można to robić za pomocą piłeczek do masażu głębokiego uciskając bolące miejsca (punkty spustowe) aż do całkowitego rozluźnienia. Jest to bardzo prosta i skuteczna metoda by niemal natychmiastowo odczuć poprawę z jej stosowania. 

Równie dobrym wyborem będzie kupno poduszki ortopedyczno-korekcyjnej, która podtrzymuje szyję w trakcie snu. Tym sposobem odciążymy nieco nasz kręgosłup (poduszka odciąży kręgi szyjne, a mięśnie staną się rozluźnione) w czasie odpoczynku.
Subskrybuj: Posty ( Atom )

O NAS

Centrum Rehabilitacji i Medycyny Naturalnej

www.centrumreh.pl

Jeżeli szukacie rzetelnego bloga z informacjami dotyczącymi leczenia kręgosłupa, zapiszcie się do naszej subskrypcji.

Kategorie

RZS achondroplazja ból krzyża ból kręgosłupa choroby kręgosłupa dyskopatia krążki międzykręgowe kręgosłup laseroterapia leczenie kręgosłupa metoda McKenziego rwa kulszowa skolioza

NAJNOWSZE POSTY

  • Lumbago – sygnał ostrzegawczy, którego nie można ignorować
    Lumbago (z języka łacińskiego - lumbalis) to nic innego, jak zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo - krzyżowego. Zależnie od charakterysty...
  • Dysfunkcje kręgosłupa lędźwiowego, a zaburzenia funkcji stawu biodrowego
    Istnieje swego rodzaju analogia między przyczynami dolegliwości bólowych związanych z lędźwiowym odcinkiem kręgosłupa jak i stawe...
  • Diagnoza – nowotwór rdzenia kręgowego
    W wieku średnim i starszym, każde wyraźne i bardzo niepokojące  objawy związane z dolegliwościami kręgosłupa powinny być dokładnie zbada...
  • Osteochondroza kręgosłupa
    Osteochondroza to schorzenie rozwijające się przez długie lata (nazywana jest również chorobą ludzkiego życia.) i objawia się w postac...
  • Kręgozmyk i retrozmyk – utrata stabilności kręgosłupa
    Spondylolisteza, czyli kręgozmyk to schorzenie kręgosłupa w wyniku, którego doszło do przesunięcia 2 kręgów względem siebie, gdy kręg ...
  • Podstawowa wiedza na temat budowy kręgosłupa
    Aby lepiej zrozumieć objawy chorobowe związane z dysfunkcją kręgosłupa warto poznać bliżej jego budowę, ma to szczególne znaczenie w przypa...
  • Ból szyi i głowy – Dźwigacz łopatki
    Z przeciążeniem mięśni szyi boryka się bardzo wiele osób i stanowi to w zasadzie najczęstszą przyczynę dolegliwości w obrębie kręgosłu...
  • Autoterapia - leczenie bólu kręgosłupa metodą McKenziego
    Metoda McKenziego, którą pokrótce opiszemy zajmuje się leczeniem bólu kręgosłupa , którego źródło pochodzi z codziennego mechanic...

Translate

Archiwum bloga

  • ►  2019 (1)
    • ►  sierpnia (1)
  • ►  2018 (5)
    • ►  października (1)
    • ►  sierpnia (1)
    • ►  kwietnia (1)
    • ►  marca (1)
    • ►  lutego (1)
  • ▼  2017 (11)
    • ▼  grudnia (1)
      • Vitafon - Leczenie podrażnionych lub uciśniętych k...
    • ►  listopada (1)
      • Vertetrac w terapii lędźwiowego odcinka kręgosłupa
    • ►  września (1)
      • Objawy rwy kulszowej, czy to kręgosłup? Nie koniec...
    • ►  sierpnia (1)
      • Ból szyi i głowy – Dźwigacz łopatki
    • ►  lipca (1)
      • Rdzeń kręgowy – Budowa i przekrój widziany przez krąg
    • ►  czerwca (1)
      • Foundation training
    • ►  maja (1)
      • Spina bifida czyli rozszczep kręgosłupa
    • ►  kwietnia (1)
      • Spondylitis tuberculosa - Gruźlica kręgosłupa
    • ►  marca (1)
      • Ostre poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego
    • ►  lutego (1)
      • Osteofity kręgosłupa
    • ►  stycznia (1)
      • Przeciążenia kręgów szyjnych – kiedy dochodzi do n...
  • ►  2016 (8)
    • ►  listopada (1)
    • ►  października (1)
    • ►  września (1)
    • ►  sierpnia (1)
    • ►  lipca (1)
    • ►  czerwca (1)
    • ►  maja (1)
    • ►  marca (1)
  • ►  2015 (12)
    • ►  grudnia (1)
    • ►  października (1)
    • ►  września (1)
    • ►  sierpnia (1)
    • ►  lipca (1)
    • ►  czerwca (1)
    • ►  maja (1)
    • ►  kwietnia (1)
    • ►  marca (1)
    • ►  lutego (1)
    • ►  stycznia (2)
  • ►  2014 (10)
    • ►  grudnia (2)
    • ►  listopada (2)
    • ►  października (1)
    • ►  września (1)
    • ►  sierpnia (3)
    • ►  lipca (1)

Instagram

Obsługiwane przez usługę Blogger.

Najnowsze posty

  • Lumbago – sygnał ostrzegawczy, którego nie można ignorować
    Lumbago (z języka łacińskiego - lumbalis) to nic innego, jak zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo - krzyżowego. Zależnie od charakterysty...
  • Dysfunkcje kręgosłupa lędźwiowego, a zaburzenia funkcji stawu biodrowego
    Istnieje swego rodzaju analogia między przyczynami dolegliwości bólowych związanych z lędźwiowym odcinkiem kręgosłupa jak i stawe...

Flickr

O mnie

centrumreh
Wyświetl mój pełny profil
Copyright 2014 Leczenie kręgosłupa.