Z przeciążeniem mięśni szyi boryka się bardzo wiele osób i stanowi to w zasadzie najczęstszą przyczynę dolegliwości w obrębie kręgosłupa szyjnego. Z przeprowadzanych wstępnych wywiadów z pacjentem wynika, że w krótkim czasie poprzedzającym te dolegliwości, miało miejsce jakiegoś rodzaju przeciążenie. Bóle te mogły więc zostać wyzwolone przymusowym i długotrwałym ustawieniem głowy w nienaturalnej pozycji (głowa skierowana do przodu). Efektem czego było przedłużone napięcie mięśni np. po wielogodzinnej pracy przed ekranem monitora lub długim prowadzeniu samochodu. Dzisiejszym podejrzanym o wystąpienie tych bólów będzie dźwigacz łopatki. Jeżeli dźwigacz i górny mięsień czworoboczny staną się krótkie i napięte będzie to prowadzić do uczucia zwanego zesztywnieniem karku i znacząco przyczyniać się do bólu głowy.
Dźwigacz łopatki to mięsień, który wykazuje wyjątkowe tendencje do bycia adaptacyjnie spiętym i skróconym. Początek dźwigacza znajduje się przy górnych kręgach szyjnych, a dokładniej mocuje się od górnego kąta łopatki do wyrostków poprzecznych kręgosłupa szyjnego od C1 - C4. Mięsień ten jest nie tylko dźwigaczem łopatki, ale również obraca ją ku dołowi. Przy tym w przypadku działania jednostronnego dźwigacz odpowiedzialny jest za zginanie szyi do tylu i w bok, a przy działaniu obustronnym zgina ja do tyłu.
Leczenie tego typu przeciążeń w fazie ostrego bólu polega na unieruchomieniu szyi. Pokonanie kurczu mięśni umożliwia ostrzyknięcie punktów spustowych lidokainą, gorące okłady lub w miarę potrzeby leki przeciwbólowe bądź leki zwiotczające mięśnie. Ból szyi i karku mija zazwyczaj po kilkunastu godzinach w poważniejszych przypadkach najpóźniej po kilku dniach.
Z chwilą ustąpienia ostrych dolegliwości chory powinien rozpocząć ćwiczenia polegające na mobilizacji punktów spustowych dźwigacza łopatki i mięśnia czworobocznego, a następnie przystąpić do rozciągnięcia mięśnia i przywrócenia jego prawidłowej długości.
Do wykonania mobilizacji będzie nam potrzeba piłeczka do masaży typu lacrosse (może być podwójna). Ustawiając się tyłem do ściany, przykładamy piłeczkę w miejscu, w którym przebiega dźwigacz łopatki i napieramy plecami, szukając bolących miejsc, w ten sposób uciskamy lub rolujemy te miejsca przynajmniej przez 1-2 min. Dodatkowo rotujemy głowę w stronę przeciwną, co umożliwia nam jeszcze bardziej skuteczne rozciągnięcie mięśnia dźwigacza.
Ważne, by po mobilizacji przystąpić do rozciągania. Najlepiej będzie maksymalnie oddalić od siebie 2 przyczepy tego mięśnia poprzez ustawienie łopatki w depresji. Opuszczając maksymalnie bark, łapiemy dłonią za tył uda — szyje odginamy w bok i rotujemy w przeciwnym kierunku oraz lekko w przód, drugą dłoń kładziemy na głowie i pogłębiamy ostrożnie odgięcie szyi. Głęboko oddychając, staramy się maksymalnie rozluźnić. Ćwiczenie rozciągające powinno trwać przynajmniej 2 min.
Nawrotom dolegliwości związanym z dźwigaczem łopatki z całą pewnością zapobiegnie utrzymywanie prawidłowej postawy ciała, unikanie wykonywania czynności wymagających długotrwałego utrzymywania pozycji zgięcia lub przeprostu szyi.
