Zwężenie kanału kręgowego, czyli Stenoza jest chorobą odcinka kręgosłupa lędźwiowego, a jej objawy można nieraz pomylić z atakami rwy kulszowej. Dlatego postanowiliśmy nieco przybliżyć charakterystykę tego schorzenia. Stenoza ma na ogół charakter wrodzony (wynikający najczęściej ze stopniowego rozwoju zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa – starzenia się), ale pojawia się również na skutek nabytych urazów lub stanów zapalnych tkanek miękkich. W przypadku, kiedy przyczyną zwężenia są tkanki miękkie mówimy o elementach więzadłowych bądź oponie.
Dolegliwości i objawy
Dolegliwości występują w skutek zwężenie kanału, którym biegnie rdzeń kręgowy. Z tego też powodu dochodzi do ucisku odchodzących od niego nerwów, znajdujących się w tej okolicy naczyń krwionośnych i ataków przypominających symptomy rwy kulszowej. Oprócz tego na wskutek zwężenia kanału mogą rozwinąć się narośla kostne (tak zwane osteofity), może dojść do obniżenia wysokości krążków międzykręgowych, więzadła kręgosłupa mogą zesztywnieć, a krążek międzykręgowy może się uwypuklić bądź wypaść. Dolegliwości nasilają się przeważnie w trakcie chodzenia (dłuższy dystans), w czasie stania lub w trakcie schodzenia ze schodów.
Objawy w większości przypadków ustępują przy pochyleniu się do przodu (takie ustawienie zmniejsza efekt lordozy lędźwiowej i poszerza światło kanału kręgowego) lub podczas odpoczynku w pozycji leżącej.
Rozpoznanie stenozy
W celu potwierdzenia diagnozy lekarz ortopeda zaczyna od zebrania informacji od chorego na temat miejsca występowania bólów oraz sytuacji, w których objawy się nasilają bądź słabną. Następnym etapem jest wykonanie badań obrazowych RTG, badania za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI) lub tomografii komputerowej (CT). Ponieważ badania RTG mogą być nieco mniej dokładne wskazane są bardziej dokładne badania MRI.
Leczenie stenozy
W większości przypadków stenozę leczy się zachowawczo (odpoczynek, leki przeciwbólowe i fizykoterapia) ze względu na ryzyko łączące się z zabiegiem operacyjnym. Leczenie operacyjne jest ostatecznością i wskazane, gdy dolegliwości bólowe są bardzo nasilone. W przypadku leczenia zachowawczego naszym zdaniem największe znaczenie ma systematyczne wykonywanie specjalnych ćwiczeń pod okiem rehabilitanta.
Zabieg operacyjny polega na usunięciu struktur uciskających elementy naczyniowo-nerwowe. Możecie spotkać się z zabiegami typu laminektomia, facetektomia, foraminektomia, zastosowaniem implantów międzywyrostkowych lub stabilizacją międzytrzonową, typu "Cage".
